KOPYTKA

Kopytka, kopytka, kopytka… Jak jeszcze pracowałam (nie że jestem teraz bezrobotnym leniem, po prostu jestem na zwolnieniu),  nieraz na obiad do pracy przyniosłam kopytka, co druga osoba robiła wielkie oczy, a potem z lekkim rozmarzeniem mówiła „O o kopyyyytka”. Zupełnie jakby to był towar unikatowy. A przecież to po prostu kopytka! Najzwyklejsze w świecie kopytka, już nie wspomnę, że danie tak skomplikowane jak konstrukcja gwoździa. To wykonanie, też nie zabiera więcej czasu niż inny obiad. Osobiście, uwielbiam, zresztą czego ja nie lubię, ale wszelkiego rodzaju kluski po prostu uwielbiam! Więc dziś, zamiast robić duże oczy zachęcam do zrobienia sobie kopytek! 😉

Można je podawać niemalże ze wszystkim, sosem, mięsem, kapustą, ponieważ ja robię zazwyczaj porcję XXL, zajadamy je potem przez kilka dni. Najlepiej smakują odsmażane na patelni z cebulką. Do tego szklanka mleka… ach… Babciu tęsknię za Tobą! Jeszcze tylko dodam, że przepis jest na duuużą porcję, ale dzielić każdy umie prawda 🙂 I ostatnia uwaga, standardowo kopytka robi się bez twarogu, u mnie od pokoleń przepis zawiera twaróg, taki też podaję. Zapewniam, że są lepsze. I wcale nie smakują jak leniwe!

Składniki (Porcja XXL):

• Ziemniaki ugotowane – 2,5 kg;
• Mąka – 750 g;
• Jajka – 2 szt.;
• Twaróg półtłusty – 300 g;
• Woda;
• Olej – 2 łyżki;
• Sól – 2 łyżki.

Wykonanie:

Ziemniaki obieramy i gotujemy w lekko osolonej wodzie.

Po ugotowaniu, wysypujemy na stolnicę i przeciskamy przez praskę. Przeciskamy twaróg i rozsypujemy na ziemniakach. Po wystygnięciu, wbijamy jajka i wsypujemy mąką. Zagniatamy ciasto.

Odcinamy kawałek ciasta, formujemy wałek i kroimy na kawałki, wielkość dowolna, wedle uznania.

Kopytka gotujemy w lekko osolonej wodzie (ja dodaję do wody 2-3 łyżki oleju). Gotujemy minutkę. Pamiętajmy jednak że wszystko zależy od ziemniaków, nieraz dłużej nieraz krócej. Proponuję sprawdzać. I gotowe!!!

Smacznego!!!